Aanpakken met plezier op de volkstuin

IJsselstein - Buiten bezig zijn in het groen en gezond eten uit eigen tuin: dat is het plezier van de eigenaren van een volkstuin. Door de hernieuwde belangstelling voor de volkstuintjes kwamen een jaar geleden ook wat problemen aan het licht op de verschillende complexen. Het algemene onderhoud liet te wensen over, de tarieven waren te laag en de wachtlijsten lang.

Evert van Amerongen heeft zijn tuin al sinds 1976. “Toen kregen we van de gemeente zelfs een kist om gereedschap op te bergen.” Hij geniet van zijn groentetuin. “Mijn vader kwam van een boerderij, het zit in de genen. Mijn aardbeienplantjes zijn nog nageslacht van wat mijn vader kweekte. Hier heb ik de ruimte om te kweken, in een kleine stadstuin niet.”
De volkstuinen variëren van 100 tot 200 vierkante meter en worden intensief benut. “Dankzij de nieuwe regelgeving weet iedereen hoe groot een schuurtje en een kas mag zijn. Dat was voorheen onduidelijk. En door de regels voor het onderhoud ziet het complex er niet meer verrommeld uit.” Wat de tuinders het fijnst vinden; “Als je hier bezig bent kun je alles loslaten. Het is pure ontspanning.”

Er zijn leuke contacten, vertelt tuinder en bestuurslid Ivon Vrolijk. “Er worden plantjes en tips uitgewisseld en de oogst die over is komt op de Tafel van Overvloed terecht, zodat iedereen iets kan meenemen.” Bestrijdingsmiddelen zijn taboe: de slakken worden gevangen met bier. “In de avondschemering met een lampje erbij”, lacht ze. Een volkstuin is aanpakken weet ze uit ervaring. “Het onkruid, de teelt, insecten: je hebt er veel werk – en plezier – aan.”
Leuk vindt ze ook de verschillende tuinen. “Er zijn veel tuinders met een niet-westerse achtergrond. Ze brengen andere gewoonten mee. ‘s Avonds wordt er samen koffie gedronken, terwijl veel Nederlandse mannen met een biertje voor de buis kruipen.” Ook ligt het accent op andere gewassen. “Zij verbouwen uiensoorten, zuring, knoflook en in de kassen aubergines, pepers en tomaten.” Evert houdt het bij aardappelen, andijvie, sla, rode biet, worteltjes en boontjes. Ans Wilbers heeft een sier- en groentetuin, met precisie aangelegd, net als haar schilderwerken. “Ik geniet hier al acht jaar van de sfeer en krijg inspiratie. Er heerst hier bedrijvigheid, maar ook serene rust.’’